Huwebes, Hulyo 28, 2011

Sa sasakyang pampasahero


Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman kanina nang sumakay ako ng jeep papasok sa trabaho. 

Malapit nang mapuno ang jeep siguro ay mga apat na tao na lamang ang hinihintay at lalarga na...kaya naman wala na akong choice mamili ng uupuan. Isa pa, medyo naghahabol na ako ng oras at baka mahuli pa ako ng dating...umuulan pa!

Sa madaling salita, nagtuloy-tuloy ako loob ng jeep na hanggang umabot ako malapit sa likod ng drayber. Sa kabilang side may kakilala pa ako at nakabatian...sa tabi ko ay mag-asawa yata 'yun…hindi ko alam kung mag-ano sila basta ang alam ko may relasyon sila..lalaki ang nakatabi ko at nasa likod ng drayber ang babae.

Hindi naman ako maselan sa katabi pero minsan talagang may kakaibang pakiramdam tayong mga babae sa ikinikilos ng mga katabi natin sa jeep lalo na kung ito’y lalaki. Hindi ko maintindihan kung anong meron sa katabi ko at panay ang dukot sa bulsa ng kanyang pantalon kung saan nakadikit sa akin. N’ung una dedma lang…baka naman talagang may kukunin siya…sige pagbigyan.

Pero ang ikinaasaran ko ay tila pinipilit niyang humarap sa akin…hindi ko maintindihan kung ngayon lang ba siya nakakita ng babaeng katulad ko…kung yelo ako siguro natunaw na ang kamay at braso at mukha ko sa sobra niyang pagtingin.

Sa kasagsagan ng byahe aba…dumukot na naman sa bulsa…kunyari kinuha ang celfon niya eh hindi naman tumunog at kunyaring inilagay sa bag…at muli dumukot sa bulsa na hindi ko alam kung ano namang kinuha.

Sa isip ko, sana’y malapit na ang bababaan ko dahil kung hindi ay hindi ko na mapipigilan ang aking matabil na bibig at makakarinig siya ng mga salitang hindi n’ya magugustuhan.

Tila hindi pa siya nagsawa sa babaeng katabi n’ya na maya’t maya ay inaakbayan at inaamoy-amoy…buti sana kung may fes s’ya eh wala naman…parang galing sa inuman na naisipan lang sumakay ng jeep at magtrip sa pagmumukha ko.

Kabuwisit talaga siya as in! Lingid sa kaalaman ko ay katabi ko pala ang isang kasamahan buti na lang at medyo nawala ang kunot sa noo ko dahil may nakausap ako. Mabuti na lang rin at malapit na kaming bumaba…naglalaro na nga sa isip ko na sadyaing apakan ang kanyang paa o kaya ay sikuhin siya bago bumaba. Para makabawi sa pagkaasar ko sa kanya…pasalamat siya at naka-uniporme ako kung hindi…dyinombag ko siya ng bongga! Hmp!

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento